'De zon bestaat wel.'
"Nee, de zon bestaat niet, want de zon heeft geen ogen en geen mond."
'Bestaat een huis?'
- kijkt naar huis - "Neen, een huis bestaat niet, hij heeft ook geen ogen en en geen mond".
'Dus iets bestaat als het een gezichtje heeft?'
"Ja"
'Bestaat een hond?'
"Ja, een hond heeft een gezichtje. En een poesje ook".
Een filosofisch stoepgesprekje met mijn dochter vandaag. Vier jaar is ze en ze denkt na over wat bestaat.
Ze lijkt op haar mama. Steeds maar nadenken over alles. Ze heeft nog het geluk om de wereld door haar kinderbril te kunnen bekijken.
Ik benijd haar er een beetje om. Soms wou ik dat ik ook een simpel antwoord had op al mijn overpeinzingen.
Maar ik ben ook trots op haar. Trots dat ze nadenkt over de wereld rond haar.
Cogito ergum sum---Ik denk dus ik ben (R. Descartes)
