Het is 4 uur.
Na een rustige middag vertrek ik naar school om de kinderen op te halen.
Verlangend om de verhalen te horen van alweer een dag op school.
Ja, ze zullen ook wel moe zijn. En dus misschien wat zeurderig.
Maar ik had toch een rustige middag hé, dus ik kan er wel even tegen. Hé.
Het is 4u30.
Kind 1 zit te schreeuwen op zijn kamer. Boos omdat hij van mij zijn huiswerk fatsoenlijk moet maken en niet snel snel. Ook boos omdat ik hem zei dat hij de veters van zijn schoenen moet knopen. Of dat ik zijn schoenen weggeef aan een kindje dat er wel zorg voor draagt. Ja, ik ben nogal gesteld op respect.
Kind 2 is haar leesboek op school vergeten. En heeft er een hele uitleg voor.
Maar komt zelf op het idee om dan maar iets anders te lezen, wat een hele prestatie is voor haar!!!
Kind 3 ligt hier te snurken in de zetel.
Was hij nu al naar het toilet geweest?
Kind 4 heb ik bij thuiskomt in bed gedropt nadat ik ze van school tot huis al krijsend aan mijn hand heb voortgesleept. Ik wou ze wel even dragen, als ze maar stopte met huilen. Maar ze is soms een beetje koppig. En ik ook.
Het is kwart voor 5.
Het is stil in huis.
De kleuters slapen. De boze jongen zit boos te wezen op zijn kamer.
Ik heb nog maar weinig verhalen gehoord over de dag op school.
Alleen van K., van wie ik meestal het minste te horen krijg.
Ze toont me een spelletje dat ze gemaakt heeft in de klas.
En dat gaan we nu spelen.
Want zo'n zeldzaam moment, waarop mijn andere kinderen even op de achtergrond verdwijnen en zij in een praatzame bui is, dat moet ik met beide handen grijpen.
