Al 6 jaar bouwen wij aan een zandkasteel.
Emmer per emmer,
schep per schep,
korrel
per korrel.
Telkens ons zandkasteel wat vorm heeft,
schuiven de korrels naar beneden
soms zakt
het zandkasteel in.
Maar we bouwen verder.
Schep per schep,
korrel per korrel.
Soms komt een te enthousiast kind
en trapt
het zandkasteel helemaal plat.
Woede en verbijstering spelen ons dan parten.
Maar we beginnen opnieuw,
korrel per korrel.
Nu komt het water op.
We hopen op een team
zandkasteelversterkers,
die de fundamenten van ons zandkasteel
kunnen versterken.
En ons wat rust kunnen gunnen.
Helaas zijn er veel kapotte zandkastelen,
en dus een lange wachtlijst voor de zandkasteelversterkers.
Komt dan nu gewoon de grote golf?
Uit het hart van een pleegmama. (en ook dat
van een pleegpapa –denk ik)
.jpg)
.jpg)
